บางทีสิ่งที่ต้องการที่สุด ... อาจจะไม่ใช่ "ความสำเร็จ"
บางทีสิ่งที่เราไขว่คว้าอยากจะได้มากที่สุด ... อาจจะไม่ใช่ "ความร่ำรวย"
บางทีสิ่งที่ทำให้เราสามารถยิ้มได้ ... อาจจะไม่ใช่ "ความสนุก"
เพราะชีวิตของคนไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งที่ "มี" ... หากขึ้นอยู่กับสิ่งที่เรา "เป็น" ... และสิ่งที่เราเป็นจะกำหนดสิ่งที่เรา 'คิด' และสิ่งที่เราคิดจะสามารถทำให้เรา 'มี' ในสิ่งที่เราต้องการได้
สุดท้าย ... ไขว่คว้ามาแทบตาย
เหนื่อยมาทั้งชีวิต ดิ้นรน เพื่อจะได้มา ... มันช่างเป็นการเหนื่อยเปล่า หากชีวิตนี้ไม่มี "พระเจ้า" (สดด.127:1)
เพราะทุกสิ่งที่เรามี ... เวลาสามารถเอาไปจากเราได้ [ทั้งที่รู้ตัวหรือไม่รู้ตัว]
แต่หลายๆคนกลับอยากจะกอดบางสิ่งไว้ ... โดยลืมไปว่า "สักวัน" สิ่งนั้นก็ต้องจากไป สุดท้ายเหลือไว้แค่ความว่างเปล่า (ลก.12:16-21) ... และความเป็นตัวตนที่แท้จริงของเราเอง
ก่อนจะสร้างให้มี ... จงมุ่งสร้างตัวเองให้เป็นคนที่ไว้ใจได้ และเป็นผู้ดีรอบคอบอย่างพระบิดาของเราดีกว่า (มธ.5:48, รม.5:1-5) ... ก่อนจะอยากมีอย่างคนอื่น เราสัตย์ซื่อในการเป็นผู้อารักขาดีแค่ไหน? เพราะทุกสิ่งมาจากพระเจ้า และถึงเวลามันก็ต้องไป ... เมื่อเวลาสูญเสียมาถึงยังสามารถจะ "สาธุการพระเจ้า" ได้ไหม? (โยบ 1:20-21, 1คร.4:1)
อย่าลืมข้อนี้สิ ... ; "เรามอบสันติสุขไว้กับพวกท่าน สันติสุขของเราที่ให้กับท่านนั้น เราไม่ได้ให้อย่างที่โลกให้ อย่าให้ใจของท่านเป็นทุกข์ อย่ากลัวเลย" (ยน.14:27)
สุดท้าย ... มาตัวเปล่า ก็ต้องกลับไปตัวเปล่า หาแทบตายก็เพื่อเหลือไว้ให้คนอื่น ... ฉะนั้นตราบใดที่ยังมีลมหายใจ จงใช้ซะชีวิต ใช้ให้มันคุ้มค่า ใช้ให้มันเป็นคุณประโยชน์ ใช้ให้มีสาระ ... ให้สมกับที่พระเจ้าให้บังเกิดมา สมกับที่เป็นที่รักยิ่ง สมกับที่พระเยซูตายเพื่อเรา ... เลิกมีชีวิตเพื่อตัวเอง เห็นแก่ตัว คร่ำครวญแต่เรื่องตัวเอง ขังตัวเองไว้ให้มุมมืดกับความเจ็บปวด เศร้า เหนื่อย ท้อ เหงา เซง และเบื่อหน่าย ... ชีวิตไม่ได้มีค่าเพื่อสิ่งนั้น แต่มันมีค่ามากพอๆที่พระคริสต์จะใช้ได้ ... ตายไปให้กล้ายืนเผชิญหน้าพระเจ้าและคนนับล้านๆ [นับไม่ถ้วน] ว่า "มีความภูมิใจอะไรที่ครั้งหนึ่งเคยเกิดมาเป็น 'คน' ในโลกใบนี้!"
เหนื่อยนะวันนี้ ... แต่เมื่อได้นั่งลงทบทวนกับตัวเอง แล้วกลับยิ้มได้ เหนื่อยแค่ไหนก็ไม่ท้อ เพราะเราเหนื่อยกับสิ่งที่ 'ล้ำค่า' คือการมีชีวิตเพื่อพระเจ้า จอมกษัตริย์ และจอมเจ้านาย ... นี่ละสันติสุขที่พระคริสต์ให้ไม่เหมือนโลกให้ สามารถทำให้ยิ้มได้อีกครั้ง และอีกครั้ง เพราะชีวิตไม่ได้อยู่เพื่อจะแสวงหาความพึงพอใจให้ตนเองหรือเพื่อใคร ... แค่ได้รู้ว่าชีวิตยังมีพระเจ้าก็ดีแค่ไหนแล้ว! อาจจะไม่มีเท่าคนอื่นๆ กับเชื่อในใจมีความสุขไม่น้อยกว่าใครๆ เพราะในใจมีพระเจ้าผู้เป็นแหล่งแห่งชีวิต แหล่งแห่งความสุข และกำลังใจ ... สรรเสริญพระเจ้า พระวจนะเป็นคำตอบ เป็นอาหารฝ่ายวิญญาณที่ทำให้เรามีแรงก้าวต่อไปจริงๆ (ฉธบ.8:3)
เช้าไปมูลนิธิ "ฟ้าสีรุ้ง" ... เพลียๆ เพราะนอนน้อย กลับมาหามุมนั่งสงบนิ่งๆกับพระเจ้า ... พบพระเจ้าทีไรกลับหายเหนื่อยและเป็นสุข (มธ.11:28) ได้วางสิ่งที่แบกลงที่พระบาท แล้วมีแรงจะไปต่อกับพระเจ้า ... เอาว่ะ ... วันนี้ พระเจ้านำมาให้เจอ โดยพระองค์คอยเสริมกำลัง เดี๋ยวจะผ่านไปได้เช่นที่เคยๆมา (ฟป.4:13) เพราะคำตอบที่ดีที่สุด คือ "พระเยซูคริสต์" เชื่อวางใจและจะได้เห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า (ยน.11:40) เชื่อว่าจะต้องมีทางออก เช่น ทะเลแดงยังแหวกได้ วันนี้ทางตันตรงหน้าจะต้องแหวกออกเป็นทางออกให้เราก้าวต่อไป ... ลองวัดใจเชื่อดู ได้เวลา "ดับเครื่องชน" ... อธิษฐานแล้ว มั่นใจแล้วเป็นน้ำพระทัย สั่งใจหยุดกังวลแล้วก้าวต่อไป (อพย.14:15) เพราะทุกสิ่งเป็นไปได้สำหรับพระเจ้าเสมอ ... อาเมน
Ps.เนตรศักดิ์ ใสรังกา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น