วันอาทิตย์ที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2559

ทำไมคริสเตียนจึงไม่ค่อยประกาศ

ทำไม...คริสเตียนจึงไม่ค่อยประกาศ? และหากคริสตจักรใดไม่ยอมประกาศ ก็จะเป็นคริสตจักรที่ไม่มีชีวิต ไม่ได้ทำตามพระมหาบัญชาอย่างแท้จริง

เหตุผลหลักๆที่คริสเตียนไม่ยอมประกาศ ...;

1. เพราะความอาย ไม่รู้จะประกาศอย่างไร?
"เพราะว่าพระเจ้าไม่ได้ประทานใจที่ขลาดกลัวแก่เรา แต่ประทานใจที่ประกอบด้วยฤทธานุภาพ ความรัก และการบังคับตนเองแก่เรา" (2ทธ.1:7)
เห็นไหม...จิตใจที่ขลาดอายไม่ได้มาจากพระเจ้า แต่มาจากใจของเราเองที่ยังไม่เชื่อ อย่างแท้จริงในพระเจ้าอย่างไรละ อยากมีประสบการณ์ในความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า ก็จงกล้าหาญพอที่จะประกาศ และการประกาศไม่มีรูปแบบตายตัว รูปแบบหรือวิธีการสามารถเปลียนแปลงได้แต่เนื้อหาแห่งพระกิตติคุณไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้ เพราะมันคือ 'ฤทธิ์เดช'

เมื่อเราพูดพระกิตติคุณ เราก็กำลังพูดถึงฤทธิ์เดช และอย่าลืม ... พระเจ้ามอบกุญแจแห่งแผ่นดินสวรรค์ทั้งสิ้นไว้ให้เราแล้ว และเราต้องไขด้วยปากแห่งพระพรที่กล่าวเรื่องฤทธิ์เดชของพระเจ้าผ่านการประกาศของเราอย่างไรละ (มธ.16:19) หากเราไม่ประกาศแล้วเมื่อไรจิตใจของคนที่ลุ่มหลงในความบาปจะเปิดสักที ประตูใจของคนที่ไม่เชื่อจะเปิดได้ผ่านปากแห่งการประกาศพระกิตติคุณ เพราะปากที่กล่าวข่าวประเสริฐคือกุญแจที่จะไขทุกประตูแห่งความมืดได้จริงๆ
"เรามอบกุญแจต่างๆแห่งแผ่นดินสวรรค์ให้ไว้แก่ท่าน สิ่งใดที่ท่านกล่าวห้ามในโลก สิ่งนั้นก็จะถูกกล่าวห้ามในสวรรค์ และสิ่งใดที่ท่านกล่าวอนุญาตในโลก สิ่งนั้นก็จะได้รับการอนุญาตในสวรรค์" (มธ.16:19)

... บางทีเราอาจจะมองคนทั่วไปที่ยังไม่เชื่ออย่างเฉยๆได้ แต่สำหรับใครที่รักพระเจ้าและมีหัวใจพระบิดาอย่างแท้จริงแล้ว...เขาจะทนมองดูคนเหล่านั้นที่กำลังจะพินาศเพราะพวกเขาไม่เชื่ออย่างเฉยๆเดินผ่านไปไม่ได้
"เพราะว่าถ้าข้าพเจ้าประกาศข่าวประเสริฐ ข้าพเจ้าก็ไม่มีเหตุที่จะอวดได้ เพราะว่าข้าพเจ้าจำต้องทำ และถ้าไม่ประกาศวิบัติจะเกิดกับข้าพเจ้า" (1คร.9:16)
ตั้งแต่วันแรกที่เรารับเชื่อ เราก็ถูกเรียกให้เป็นทูตของพระคริสต์แล้ว เมื่อเราเป็นทูตของพระคริสต์เราจะไม่พูดเรื่องพระคริสต์กับคนรอบข้างหรือคนที่พระเจ้าทรงส่งเราไปเจอเลยหรอ?(2คร.5:18-20)

2. คิดว่า...เป็น 'เด็ก' และเพิ่งจะรับเชื่อไม่มีความรู้อะไร? หรือไม่มีผู้นำพาไปประกาศสักที!

"พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า 'อย่าพูดว่าเจ้าเป็นเด็ก เพราะเจ้าต้องไปหาทุกคนที่เราใช้ให้เจ้าไป และทุกสิ่งที่เราบัญชาเจ้า เจ้าต้องพูด'" (ยรม.1:7)

ในการประกาศข่าวประเสริฐไม่ใช่ใครจะทำก็ทำได้ แต่เป็นภาระหน้าที่ที่เราผู้เชื่อทุกๆคนต้องทำ เพราะมันคือส่วนหนึ่งของชีวิตคริสเตียนเลยทีเดียว ... ฉะนั้น คนที่คิดว่าตัวเองประกาศไม่เป็นนั้นคือคนที่กำลังดูถูกพระเจ้าที่อยู่ในตัวเขา และกำลังดูถูกตัวเองว่า "เราเชื่อพระเจ้าจริงหรือเปล่า?"
พระเยซูคริสต์ตรัสสัญญาว่า "เพราะว่าเราจะให้คำพูดและปัญญาแก่ท่าน ซึ่งพวกศัตรูของท่านทั้งหลายจะต่อต้านและคัดค้านไม่ได้" (ลก.21:15)

อย่ากังวลว่าจะพูดอะไร เพียงแค่ใจเราเชื่อและศรัทธา ทุกถ้อยคำที่เราจะพูดนั้นจะไหลออกมาจากภายในจิตใจที่เต็มด้วยความเชื่อ อย่าลืมสิ...ต้นไม้ดีย่อมให้ผลดี หากจิตใจภายในเต็มไปด้วยความเชื่อ ก็ย่อมให้ผลดีแห่งความเชื่อด้วย และทุกสิ่งที่เราพูดด้วยความเชื่อนั้น มันเป็นฤทธิ์เดชจากพระเจ้าจริงๆ แค่เราเริ่มต้นจะเอ๋ยพระนามของพระคริสต์...ชัยชนะก็ได้เริ่มต้น ณ เวลานั้นแล้ว อย่าลืมสิว่า ... "พวกเขาชนะมารด้วยพระโลหิตของพระเมษโปดก และด้วยคำพยานของพวกเขาเอง และพวกเขาไม่ได้รักตัวกลัวตาย" (วว.12:11)

ฉะนั้น อย่ากลัว แค่จงเริ่มที่จะพูดพระนามพระเยซูคริสต์เท่านั้น เพราะ "ในผู้อื่นความรอดไม่มีเลย เพราะว่านามอื่นซึ่งให้เราทั้งหลายรอดได้นั้น ไม่โปรดให้มีท่ามกลางมนุษย์ทั่วใต้ฟ้า" (กจ.4:12)

ฉะนั้นอย่ารีรอ ... จงประกาศพระคริสต์ที่เราเชื่อ หากเราแน่ใจว่าพระคริสต์ดีจริงๆเราจะไม่อยากแบ่งปันสิ่งดีๆที่แสนประเสริฐนี้หรือ?

"จงประกาศพระวจนะ จงทำอย่างขะมักเขม้นทั้งในขณะที่คนสนใจและไม่สนใจ จงชักชวน ตักเตือน และหนุนใจ ด้วยความอดทนและด้วยการสั่งสอนอย่างเต็มที่" (2ทธ.4:2)

Ps.เนตรศักดิ์ ใสรังกา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น